Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013

ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ:

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Γυμνασιόπαιδα σας εύχομαι καλή σταδιοδρομία στο νέο σας σχολείο. 
Να παραμείνετε τα καλά παιδιά που ήσασταν!!!

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ... με τα ποιήματά μας.

Στον κύριο αρέσουν τα μαθηματικά
στο Μήτσο τα θρησκευτικά,
άσε που δε διαβάζω καθόλου
υγεία να 'χουμε ... και του χρόνου.

----------------------------------


Το καλοκαίρι έρχεται

παιδιά τρέχουν στους δρόμους
και ως τα μεσάνυχτα τριγυρνούν 
στις νότες του καλοκαιριού.

Μα από τα παιχνίδια τα πολλά

ξεχάστηκαν κι αυτά
έφτασε ο Σεπτέμβρης 
κι άνοιξαν πάλι τα σχολειά.

------------------------------------


Πηγαίνω στο playhouse

και παίζω LOLάκι
μετά έρχεται το αδερφάκι
και του δίνω ένα φιλάκι.

Πηγαίνω στο Γιαχανά 

και παίζω San Andreas
μετά από δυο λεπτά 
ήρθε και ο Ανδρέας.

----------------------------


Το σχολειό που αγαπώ 

είναι στο Σουφλί το τρανό χωριό
πηγαίνω στο γυμνάσιο να μορφωθώ
και όταν πάω στο στρατό θα γίνω παλικάρι δυνατό.

---------------------------------------


Είμαι από την Κορνοφωλιά 

και σας το λέω με χαρά.
Μένω σε μονοκατοικία 
και όχι σε τσαντίρι με κρύα.

Μένω έξω από το χωριό 

ωχ! Τι σοβαρό.
Με λένε Νίκο ....άκα
και είμαι από χωριό
έχω μαμά, μπαμπά και θείο 
που με φωνάζουν Νικολιό.

Τώρα ήρθε το τέλος

για φέτος παιδιά
άντε του χρόνου πάλι 
με κέφι και χαρά.

--------------------------------


Μαζί με την παρέα μου πηγαίνω στο σχολειό

μαζί της μαθαίνω, γελάω, τραγουδώ.
Σήμερα όμως έφτασε η μέρα
να πούμε ένα αντίο σε όλη την παρέα.

Το καλοκαίρι είναι όμορφο με όλα τα λουλούδια

Τη θάλασσα τη λαμπερή και τα πολύχρωμα ζουμπούλια.

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

6 ΜΑΡΤΙΟΥ - Ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας


Τι νοείται ως σχολικός εκφοβισμός

Ο σχολικός εκφοβισμός  είναι μια πραγματικότητα που απασχολεί πολλούς γονείς σε όλα τα κράτη του κόσμου. Είναι η χρήση βίας μεταξύ μαθητών με σκοπό να προκαλέσει στους άλλους πόνο και αναστάτωση. Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και στις ΗΠΑ αυτά τα φαινόμενα είναι σχετικά πιο συνηθισμένα σε σύγκριση με την ελληνική πραγματικότητα. Τα τελευταία χρόνια όμως το πρόβλημα εμφανίζεται και στον τόπο μας με αυξανόμενη συχνότητα.

Στατιστικές της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης αναφέρουν ότι 15-30% των μαθητών εμπλέκονται σε φαινόμενα εκφοβισμού είτε ως θύματα είτε ως θύτες. Οι μαθητές δηλώνουν ότι έχουν δεχθεί εκφοβισμό ήδη από το δημοτικό. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα,  τα ποσοστά εκφοβισμού και θυματοποίησης μεταξύ των Ελλήνων μαθητών του δημοτικού και του γυμνασίου είναι παρόμοια με αυτά των χωρών της βόρειας και δυτικής Ευρώπης, όπως η Ιρλανδία και η Νορβηγία αλλά πάντως μικρότερα από αυτά που αναφέρονται στην Αγγλία και στις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με μεγάλη έρευνα του ΕΚΚΕ που έγινε σε 101 σχολεία και 2000 μαθητές, με σκοπό την χαρτογράφηση της ζωής των μαθητών στο Δήμο της Αθήνας,  οι μαθητές του δημοτικού είναι πιο επιρρεπείς στην κακοποίηση σε σχέση με τους εφήβους. Επίσης  το 11% των μαθητών του γυμνασίου ομολογούν πράξεις βίας σε βάρος συμμαθητών τους  και ένα 11% δηλώνει πως έχει  υποστεί βία από άλλα παιδιά Στις απειλές καταφεύγουν μαθητές όλων των τάξεων σε ποσοστό 5%. Θεατές σε πράξεις βίας υπήρξε το 43% των μαθητών γυμνασίου και λυκείου
Έρευνα της Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, δείχνει ότι η βία εκδηλώνεται σε διάφορες μορφές σε πάρα πολλά σχολεία, αφού το 60,1 % των μαθητών δηλώνει ότι παρατηρεί παρόμοια φαινόμενα είτε στην τάξη του είτε γενικά στο σχολικό περιβάλλον του.
Εντούτοις, αν και τα επεισόδια αυξάνονται σε συχνότητα και σε σοβαρότητα, η βία δεν αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό της σχολικής ζωής στην Ελλάδα όπως συμβαίνει π.χ. σε πολλά δημόσια σχολεία στις ΗΠΑ.
Τι νοείται ως σχολικός εκφοβισμός
Η βία στο σχολείο μας απασχολεί συνήθως όταν  ασκείται κυρίως σωματικά (σωματική επίθεση). Οπωσδήποτε τα σπρωξίματα, τα χαστούκια, οι γροθιές, οι κλωτσιές  και γενικά η σωματική βία είναι η πιο ανησυχητική εκδήλωση της επιθετικότητας επειδή απειλεί άμεσα την ασφάλεια του παιδιού.
Υπάρχει όμως  και η λεκτική επιθετικότητα που περιλαμβάνει βρισιές, κοροϊδία, ομοφοβικά σχόλια, χειρονομίες  και  γενικά  ταπείνωση με  ύβρεις ή εκφοβισμούς.
Κρυμμένη επιθετικότητα ή εχθρότητα βρίσκουμε και σε ενέργειες που δεν μοιάζουν καθόλου βίαιες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αποκλεισμός ενός παιδιού από ομάδες συνομηλίκων  και η κακή συνήθεια  να του κρύβουν τα βιβλία, ή  να του πετάνε τα πράγματα. Αυτές οι ενέργειες ουσιαστικά συνιστούν συναισθηματική επίθεση χωρίς χειροδικίες ή βρισιές.

Θύτες και θύματα

Υπάρχει επίσης και ο σεξουαλικός εκφοβισμός: οι  χειρονομίες οι οποίες   προσβάλουν  ένα παιδί, ο  υποβιβασμός με απρεπή αγγίγματα, κινήσεις κ.λπ.
Νεόφερτος είναι και ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός που περιλαμβάνει τη χρήση  e-mail, chat rooms και κινητών με κλήσεις  απειλητικού περιεχομένου, καθώς και τη χρήση κάμερας με σκοπό την απειλή ή ταπείνωση του εφήβου.
Τελικά, βία ή παράγοντας που προάγει τη βία στο σχολείο είναι κάθε φράση ή ενέργεια που ταπεινώνει το παιδί.
Όλα τα παιδιά μπορεί να παίξουν κατά καιρούς τον πρώτο ή το δεύτερο ρόλο. Ο θύτης μπορεί να γίνει θύμα κάποιων ισχυρότερων. Το θύμα μπορεί με τη σειρά του να γίνει θύτης μόλις του δοθεί η ευκαιρία στην αντιπαράθεση με κάποιους ασθενέστερους.
Αν και όλοι μπορεί να βρεθούν στη μία ή στην άλλη όχθη, υπάρχει μια γενική εικόνα για τα χαρακτηριστικά που συνήθως έχουν όσοι ανήκουν συνήθως στην κατηγορία του θύτη ή του θύματος. Στατιστικά,  τις περισσότερες φορές  τα θύματα είναι σχετικά μικρόσωμα, ντροπαλά παιδιά με χαμηλή αυτοπεποίθηση  και υπερπροστατευτικούς γονείς. Επίσης, θύματα γίνονται συχνά τα παιδιά με κάποια ιδιαιτερότητα ή  κάποιο χαρακτηριστικό που τα διαφοροποιεί από το μέσο όρο (αν είναι, για παράδειγμα πολύ ψηλά, παχουλά ή πολύ καλοί μαθητές), παιδιά ευαίσθητα στα πειράγματα που αντιδρούν έντονα, θυμώνουν, κλαίνε, απομονώνονται, παιδιά αδιάλλακτα στις διαφωνίες με εριστικό και επιθετικό πνεύμα κλπ.
Οι θύτες στατιστικά είναι συνήθως παιδιά που δείχνουν έντονη αυτοπεποίθηση, που δεν πειθαρχούν σε κανόνες, θέλουν να επιβάλλονται και θεωρούν ότι η βία είναι κοινωνικά αποδεκτή. Άλλα βασικά τους χαρακτηριστικά είναι τα εξής:  θυμώνουν εύκολα, δυσκολεύονται να δεχτούν τη ματαίωση των επιθυμιών τους, εύκολα νιώθουν ότι οι άλλοι είναι απειλητικοί προς τα ίδια και σε κάθε περίπτωση καταφεύγουν στη βία ή στον εκφοβισμό για να επιλύουν διαφορές, έχουν την τάση να εξαιρούν παιδιά από την παρέα, υιοθετούν το ρόλο του αρχηγού στις παρέες ή φτιάχνουν ‘κλίκες’ ενώ  δεν είναι απαραίτητα μεγαλόσωμοι.

Θύτες και θύματα μπορεί να έχουν είτε αδιάφορους είτε υπερπροστατευτικούς και αυταρχικούς γονείς. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποια θα είναι η αντίδραση του παιδιού  σε βάθος χρόνου, γιατί πολλά θα καθοριστούν στην πορεία και από τις συντροφιές του ίδιου και από άλλες συγκυρίες. Αν, για παράδειγμα το παιδί νιώθει στρες και απογοήτευση  στο σχολείο, μπορεί να εκδηλώσει επιθετικότητα.

Πως θα διαπιστώσετε αν το παιδί σας είναι θύμα εκφοβισμού

Πολύ συχνά οι μαθητές αποσιωπούν αυτό που τους συμβαίνει γιατί δεν θέλουν να εμπλέξουν τους γονείς τους είτε επειδή  ντρέπονται είτε επειδή φοβούνται. Έτσι, υποφέρουν σιωπηλά.
Αν διαπιστώσετε κάποιες αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού, τότε ίσως  θυματοποιείται στο σχολείο. Σε αυτή την περίπτωση το παιδί μπορεί να κάνει κάτι από τα εξής:
- γίνεται επιθετικό ή υπερβολικά ανήσυχο
- εκφοβίζει ή θυματοποιεί άλλα παιδιά ή τα αδέλφια του
- φοβάται να χρησιμοποιήσει το κινητό του
- κάνει αδικαιολόγητες απουσίες από το σχολείο, ή καθυστερεί να πάει ή αργεί να επιστρέψει στο σπίτι ή έχει μειωμένη διάθεση να πάει στο σχολείο ή αρνείται να πάει στο σχολείο με πρόσχημα κάποια αδιαθεσία ή αρνείται να συμμετέχει σε σχολικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες
- σχεδόν καθημερινά πηγαίνει από διαφορετικό δρόμο στο σχολείο
- συχνά χάνει τα πράγματά του
- έχει σημάδια στο σώμα του ή έχει σχισμένα ρούχα
- σας ζητά συχνά χρήματα γιατί λέει ότι έχασε τα δικά του
- έχει εφιάλτες
- πέφτει  η  σχολική του επίδοση
- απειλεί να αυτοκτονήσει

Τι συνιστώ να κάνετε

- Όταν  διαπιστώνετε ότι το παιδί σας πέφτει θύμα βίαιης συμπεριφοράς, είτε στην αυλή του σχολείου είτε γενικά στο σχολικό περιβάλλον, πρέπει να διερευνήσετε τι ακριβώς έχει συμβεί.
- Στη συνέχεια να απευθύνεστε στο βασικό καθηγητή του παιδιού σας και στο διευθυντή του σχολείου.
- Αν δεν βρίσκετε ανταπόκριση, συζητήσετε το θέμα με άλλους γονείς του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων και στην περίπτωση που διαπιστώσετε ότι δεν έχει κανείς την δύναμη ή την πρόθεση να κάνει κάτι θετικό και αποτελεσματικό στο χώρο του συγκεκριμένου σχολείου, τότε να απευθυνθείτε στο υπουργείο Παιδείας για να παρέμβει ψυχολόγος ή ειδικός σύμβουλος
- Έχει μεγάλη σημασία η βία να σταματά εγκαίρως, πρώτον για να μην κλιμακώνεται και, δεύτερον, για να μην αισθάνεται το παιδί ανυπεράσπιστο.
- Είναι  γεγονός ότι το παιδί θα συναντήσει τη βία και στην ενήλικη ζωή του. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει να την ανέχεται στο σχολικό περιβάλλον και να την ερμηνεύει ως κάτι αποδεκτό.
- Είναι  σύνηθες το παιδί που γίνεται θύμα  σε βίαια επεισόδια να γίνει κι αυτό με  τη σειρά του θύτης κάτω από διαφορετικές συνθήκες.
- Σε γενικές γραμμές ο γονιός θα πρέπει να εξαντλεί τα περιθώρια του νόμου και να απαιτεί να ληφθούν μέτρα από το σχολείο, χωρίς όμως να κάνει στόχο του συγκεκριμένα παιδιά και οικογένειες.

Πώς να το χειριστείτε με το παιδί σας

- Συζητείστε με το παιδί σας για τα συναισθήματά του
- Διαβεβαιώστε το ότι δεν ευθύνεται το ίδιο
- Να είστε δίπλα του
- Αποθαρρύνετέ το από το να χρησιμοποιεί εκφοβιστική συμπεριφορά και εκείνο
- Διερευνήστε αν  γίνεται «εύκολος στόχος» και το γιατί. Μήπως επιδεικνύει ιδιαίτερα συνεσταλμένη, παθητική και εσωστρεφή συμπεριφορά; Σε τι οφείλεται  αυτή η παθητικότητά του;
- Είναι σημαντικό να μη δείχνει ότι φοβάται ή στενοχωριέται ή ότι  τα  χάνει όταν κάποιος ή κάποια το εκφοβίζει
- Βοηθήστε το παιδί να βάζει όρια στη συμπεριφορά των άλλων και κυρίως εκείνων που το ενοχλούν
- Πρέπει να εκπαιδευτεί ίσως στην επιμονή, δηλαδή στο να συνεχίζει να προσπαθεί σε κάτι που το δυσκολεύει αντί να τα παρατάει.
- Εξηγήστε του ότι θα πρέπει ίσως να ενισχύσει τη φιλία του με άλλους έφηβους που εμπιστεύεται και να τους μιλήσει για αυτό που συμβαίνει.
- Καλό είναι να αποδεχθεί τις διαφορές ή τις τυχόν ιδιαιτερότητές του  και να καταλάβει ότι η μοναδικότητα του καθενός είναι ένα στοιχείο που του δίνει αξία.
- Να αναγνωρίσει τα θετικά του σημεία και να μάθει να τα προβάλλει αγνοώντας τα κακόβουλα σχόλια των εκφοβιστών.
- Ο στόχος είναι να αποκτήσει το παιδί το αναγκαίο δυναμικό ώστε να μάθει μόνο του να βάζει όρια στη συμπεριφορά των άλλων και να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά διαφωνίες και αντιπαραθέσεις.
- Ίσως είναι καλό να αναζητήσετε βοήθεια από ψυχολόγο.

Αν το παιδί σας εκφοβίζει άλλα παιδιά

Η ανησυχία για τη βία στο σχολείο  δεν αφορά μόνο τους γονείς των παιδιών που πέφτουν θύματα εκφοβισμού, βίας ή αποκλεισμού, αλλά και τους γονείς των παιδιών που εκφοβίζουν.  Πολλοί είναι οι λόγοι που ένας έφηβος οδηγείται σε αυτή τη συμπεριφορά. Πιθανόν από την οικογένειά του να λείπουν κάποια βασικά εξισορροπητικά στοιχεία. Για παράδειγμα αν ο ένας γονιός λείπει ή πέθανε, αν η οικογένεια περνά πολλές οικονομικές δυσκολίες, αν κάποιος είναι άρρωστος και το παιδί νιώθει τρομερή ανασφάλεια, είναι πολύ πιθανό στην εφηβεία κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες  να εκφράσει τη δική ανασφάλεια και θλίψη με επιθετικότητα Η  επιθετική συμπεριφορά αποτελεί την έκφραση της ανάγκης του εφήβου  να επιβληθεί. Σε αυτή την ανεξέλεγκτη τάση του μπορεί να συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες, όπως  η συντροφιά παιδιών με παρόμοιες τάσεις, η πολύωρη ενασχόλησή του με βίαια παιχνίδια στον υπολογιστή ή στην κονσόλα βιντεοπαιχνιδιών,   η χαλαρή στάση των καθηγητών στο σχολείο κ.λπ. Αν ένα παιδί με βίαιες τάσεις συγχρωτίζεται  με παιδιά που παρουσιάζουν παρόμοια συμπεριφορά,  δεν ασχολείται με θετικά στοιχεία, βρεθεί μάλιστα και σε ένα σχολείο όπου οι καθηγητές  είναι απρόθυμοι ή δεν μπορούν να ασχοληθούν με το πρόβλημα της βίας, είναι πιθανό να συνεχίσει να φέρεται βίαια, αλλά και να περάσει λχ. από τις προσβλητικές φράσεις στις σπρωξιές και, αν δεν το σταματήσει ούτε τότε κάποιος δάσκαλος, να περάσει από τις σπρωξιές στις γροθιές κ.ο.κ.
Τα παιδιά με προβλήματα στη συμπεριφορά πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον κατάλληλο τρόπο ώστε να βελτιώνουν τη συμπεριφορά τους και όχι να γίνονται «αποδιοπομπαίοι τράγοι». Αν οι γονείς και το σχολείο τα απομονώσουν ως «κακούργους», τα παιδιά αυτά θα γίνουν ακόμα πιο επιθετικά. Ίσως  στο εξής να μην εκφράζουν την βιαιότητά τους μέσα στο προαύλιο, αλλά να τη μεταφέρουν στους δρόμους έξω από το σχολείο. Σε αυτές τις περιπτώσεις ναι μεν απαλλάσσεται από τη βία  το σχολείο, αλλά έχει «δημιουργηθεί» ένα κοινωνικό πρόβλημα. Ο γονιός του συγκεκριμένου παιδιού που π.χ. αποβάλλεται, έχει πια να κάνει με ένα πιο επιθετικό και αρνητικό παιδί.
Αν το παιδί σας εκφοβίζει συμμαθητές του, θα σας πρότεινα τα εξής:
- Συζητείστε ανοικτά μαζί του για τα συναισθήματά του και πως διαχειρίζεται το θυμό του
- Μην αρχίσετε αμέσως τα κηρύγματα και  τις τιμωρίες. Τα κηρύγματα δεν θα φέρουν αποτέλεσμα και η τιμωρία θα του «διδάξει» αυτό ακριβώς που θέλετε να σταματήσει: τη βία
- Διαβεβαιώστε το ότι το αγαπάτε, αλλά καταστήστε σαφές ότι δεν συμφωνείτε με  τις πρακτικές του και ξεκαθαρίστε ότι θέλετε να τις σταματήσει
- Ακούστε το με προσοχή και  μάθετε γιατί λειτουργεί με αυτό τον τρόπο
- Βελτιώστε την επικοινωνία σας μαζί του, π.χ. πηγαίνοντας με εκείνο σε ένα όμορφο περιβάλλον για συζήτηση, μιλώντας του τρυφερά, δείχνοντάς του την αγάπη σας
- Βοηθήστε το να μάθει να ελέγχει  το θυμό του και να βρίσκει άλλους τρόπους επίλυσης συγκρούσεων.
- Απομακρύνετέ το με διακριτικό τρόπο από βίαιες ή αρνητικές συντροφιές
- Αν μπορείτε στρέψτε το σε συντροφιές με ενδιαφέροντα και όνειρα για τη ζωή
- Προτρέψτε το να ασχοληθεί με αθλήματα ή χόμπι
- Αν υπάρχουν ενδοοικογενειακά προβλήματα, φροντίστε να τα κρατάτε πια κάπως μακριά από το παιδί σας
Για να  «μπει φρένο» στη βίαιη συμπεριφορά και στον εκφοβισμό  θα πρέπει να συνεργαστούν πάντως  όλοι οι ενήλικες που εμπλέκονται στη ζωή του παιδιού.
- Η συνεργασία με το σχολείο είναι απαραίτητη. Θα πρέπει να «βγάλει» την ταμπέλα που ίσως του είχε «κρεμάσει» λόγω της συμπεριφοράς του, ώστε το παιδί να μην μπαίνει στον πειρασμό να «αποδεικνύει» ότι πράγματι είναι επιθετικό.
- Οι καθηγητές πρέπει  να του δώσουν ευκαιρίες να ενταχθεί στον κορμό των αποδεκτών παιδιών και να πάψουν έμμεσα να το απομονώνουν.
- Σε όλες αυτές τις προσπάθειες βοηθά η συνεπής τακτική του σχολείου να μην ενθαρρύνει έμμεσα τις βίαιες συμπεριφορές. Το σχολικό περιβάλλον πρέπει να δείχνει σε όλα τα παιδιά ότι είναι απαράδεκτες οι προσβολές και οι  χειροδικίες.
- Θα βοηθήσει πολύ επίσης, να αναθέτουν στα παιδιά ομαδικές εργασίες στις οποίες κάθε μαθητής ή μαθήτρια μπορεί με τον τρόπο του να συμβάλει και να νιώθει χρήσιμος/η. Αυτό εξομαλύνει τις διαφορές και τονώνει το πνεύμα της συνεργασίας.
- Στις περιπτώσεις που οι γονείς και οι δάσκαλοι δεν αρκούν για να ελέγξουν την αδικαιολόγητη επιθετικότητα,  θα πρέπει να αναζητηθεί η βοήθεια του ειδικού.

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Ο ¨Θούριος¨ των μαθητών


        Ως πότε μαθητές μου θα ζούμε στα σχολειά
        Μονάχοι σαν ασκήσεις στου φύλλου τη γωνιά;
                         
        Προβλήματα να λύνουμε να βλέπουμε γραπτά
        Να φεύγουμε απ΄ το σπίτι μ΄ ένα σορό χαρτιά;
                         
        Να χάνουμε μολύβια ,σβηστρές, τετραδιά
        Να γράφουμε εκθέσεις με θέματα πολλά;

        Καλύτερα μια ώρα να πάμε εκδρομή
        Παρά σαράντα χρόνια μολύβι και χαρτί!!!

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012


«Όταν ένας  ¨άγριος¨ … δεν καταλαβαίνει»

 

Το 1854 , ο μεγάλος Λευκός αρχηγός στην Ουάσιγκτον ( ο Φράνκλιν Πηρς,  πρόεδρος των Ηνωμένων πολιτειών ) πρότεινε να αγοράσει μια μεγάλη ζώνη από τις εκτάσεις των Ινδιάνων και υποσχέθηκε να δημιουργήσει μια περιοχή ελεγχόμενης εγκατάστασης για τον ινδιάνικο λαό . Η απάντηση του αρχηγού των Ινδιάνων Σηάτλ , θεωρήθηκε ως η πιο ωραία και πιο ουσιαστική διακήρυξη που έγινε ποτέ για το περιβάλλον .

«Πως μπορείτε να πουλήσετε τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης . Η ιδέα μας φαίνεται περίεργη . Επειδή ακριβώς δε μας ανήκουν η δροσιά του αέρα και η διαύγεια του νερού , πως είναι δυνατόν να τα αγοράσετε ;

Κάθε κομμάτι αυτής της γης είναι ιερό για το λαό μου . Κάθε βελόνα του λαμπερού πεύκου , κάθε αμμουδερή κοίτη ποταμού , κάθε κομματάκι ομίχλης μέσα στα σκοτεινά δάση , κάθε ξέφωτο και κάθε βούισμα  εντόμου είναι ιερό στη μνήμη και στην εμπειρία του λαού μου . Οι χυμοί που τρέχουν μέσα στα δέντρα μεταφέρουν τις μνήμες του ερυθρόδερμου ανθρώπου .Οι νεκροί των λευκών ανθρώπων ξεχνούν τον τόπο που γεννήθηκαν , όταν πάνε περίπατο μέσα στα άστρα . Οι δικοί μας νεκροί δεν ξεχνούν ποτέ αυτήν την υπέροχη γη , γιατί είναι η μητέρα του ερυθρόδερμου ανθρώπου . Είμαστε ένα μέρος της γης , κι αυτή πάλι ένα κομμάτι από μας . Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι οι αδερφές μας · το ελάφι , το άλογο , ο μεγάλος αετός είναι οι αδερφοί μας . Τα βράχια στους λόφους , το πράσινο χρώμα των λιβαδιών , η ζεστασιά του πόνυ και ο άνθρωπος όλα ανήκουν στην ίδια οικογένεια . Γι` αυτό και όταν ο μεγάλος αρχηγός στην Ουάσιγκτον μας παραγγέλνει ότι θέλει να αγοράσει τη γη μας , ζητάει πολλά από εμάς . Ο μεγάλος αρχηγός μας παραγγέλνει ότι θα μας εξασφαλίσει ένα μέρος έτσι που να μπορούμε να ζήσουμε άνετα μεταξύ μας . Θα γίνει ο πατέρας μας και εμείς τα παιδιά του . Θα σκεφτούμε , λοιπόν , την προσφορά του για ν` αγοράσει τη γη μας . Αλλά δεν θα είναι κι εύκολο . Γιατί αυτή η γη είναι για μας ιερή .

Αυτό το πεντακάθαρο νερό που κυλά στα ρυάκια και στα ποτάμια δεν είναι μόνο νερό , αλλά  και το αίμα των προγόνων μας . Αν σας πουλήσουμε γη , πρέπει να θυμάστε ότι είναι ιερή και ότι κάθε αντανάκλαση στο καθαρό νερό των λιμνών μιλά για τα γεγονότα και τις μνήμες της ζωής του λαού μου . Ο ψίθυρος του νερού είναι η φωνή του πατέρα του πατέρα μου .

Τα ποτάμια είναι τα αδέρφια μας , σβήνουν τη δίψα μας . Τα ποτάμια μεταφέρουν τα κανό μας και τρέφουν τα παιδιά μας . Αν σας πουλήσουμε τη γη μας , πρέπει στο εξής να θυμάστε , και να διδάσκετε στα παιδιά σας , ότι τα ποτάμια είναι τα αδέρφια μας , και τα δικά σας , και πρέπει να δείχνετε στο εξής σ` αυτά τα ποτάμια την τρυφερότητα που θα δείχνατε στον αδερφό σας .

Ξέρουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τα ήθη μας . Ένα κομμάτι γης μοιάζει σ` αυτόν μ` ένα οποιοδήποτε άλλο κομμάτι , γιατί είναι ένας ξένος που έρχεται μέσα στη νύχτα και παίρνει από τη γη αυτό που έχει ανάγκη . Η γη δεν είναι ο αδερφός του , αλλά ο εχθρός του και μόλις την κυριεύσει πηγαίνει μακρύτερα . Εγκαταλείπει τους τάφους των προγόνων του και αυτό δεν τον ενοχλεί . Ο τάφος των προγόνων του και η κληρονομιά για τα παιδιά του πέφτουν στη λήθη . Συμπεριφέρεται στη μητέρα του , τη γη , και στον αδερφό του τον ουρανό , σαν να ήταν πράγματα που αγοράζονται , που λεηλατούνται , που πουλιούνται όπως τα πρόβατα ή τα λαμπρά μαργαριτάρια . Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και δε θα αφήσει πίσω της παρά μια έρημο .

Δεν ξέρω τίποτα . Τα ήθη μας είναι διαφορετικά από τα δικά σας . Η όψη των πόλεών σας προξενεί κακό στα μάτια των ερυθρόδερμων ανθρώπων . Αλλά αυτό μπορεί και να οφείλεται στο ότι ο ερυθρόδερμος είναι άγριος και δεν καταλαβαίνει .

Δεν υπάρχει ένα ειρηνικό μέρος στις πόλεις των λευκών ανθρώπων . Δεν υπάρχει τόπος όπου μπορείς να ακούσεις τα φύλλα που αναπτύσσονται την άνοιξη ή το θρόισμα των φτερών κάποιου εντόμου . Αλλά μπορεί να γίνεται έτσι , γιατί είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω . Ο θόρυβος των πόλεων φαίνεται να προσβάλλει μόνο τα αυτιά . Και τι ενδιαφέρον υπάρχει πια στο να ζεις , αν δεν μπορείς να ακούσεις τη μοναχική κραυγή του κοκκινολαίμη ή τις συζητήσεις των βατράχων , στα έλη , τη νύχτα ; Είμαι ένας ερυθρόδερμος και δεν καταλαβαίνω .

Ο ινδιάνος προτιμά ο γλυκό ήχο του αέρα , που ξεπετιέται πάνω από τα έλη και τη μυρωδιά του ανέμου , πλυμένου από τη βροχή του μεσημεριού ή αρωματισμένου από τα κουκουνάρια του πεύκου .

Ο αέρας είναι πολύτιμος για τον ερυθρόδερμο , γιατί όλα τα πράγματα μοιράζονται την ίδια αναπνοή · τα ζώα , τα δέντρα , ο άνθρωπος μοιράζονται όλοι την ίδια ανάσα . Ο λευκός άνθρωπος δε φαίνεται να δίνει σημασία στον αέρα που αναπνέει . Σαν έναν άνθρωπο που θέλει πολλές μέρες για να πεθάνει , είναι αδιάφορος για τη δυσοσμία . Αλλά αν σας πουλήσουμε τη γη μας , πρέπει να θυμάστε ότι ο αέρας μας είναι πολύτιμος , ότι ο αέρας μοιράζεται το πνεύμα του μ` όλα αυτά στα οποία δίνει τη ζωή . Ο άνεμος που έδωσε στον παππού μας την πρώτη του αναπνοή πήρε και τον τελευταίο του αναστεναγμό . Και αν σας πουλήσουμε τη γη μας , πρέπει να τη διαφυλάξετε και να τη διατηρήσετε ως ιερή , ως ένα τόπο όπου ακόμα όπου ακόμα και ο λευκός άνθρωπος μπορεί να πάει και να γευτεί τον αέρα που γλύκαναν τα αγριολούλουδα των  λιβαδιών .

Εξετάζουμε λοιπόν την προσφορά σας για να αγοράσετε τη γη μας . Αλλά αν αποφασίσουμε να τη δεχτούμε , θα βάλω έναν όρο : ο λευκός άνθρωπος θα πρέπει να συμπεριφέρεται στα ζώα αυτής της γης όπως και στα αδέρφια του .

Είμαι ένας άγριος και δεν καταλαβαίνω άλλο τρόπο ζωής . Είδα κάπου χίλια βουβάλια να σαπίζουν στο λιβάδι , εγκαταλειμμένα από τον λευκό άνθρωπο , που τα είχε χτυπήσει μ` ένα τρένο που περνούσε από εκεί . Είμαι ένας άγριος και δεν καταλαβαίνω πως το σιδερένιο άλογο που καπνίζει μπορεί να είναι πιο σημαντικό από το αγριοβούβαλο , που δεν το σκοτώνουμε παρά  μόνο για να τραφούμε .

Τι είναι ο άνθρωπος χωρίς τα ζώα ; Αν εξαφανίζονταν όλα τα ζώα , ο άνθρωπος θα πέθαινε από μια μεγάλη πνευματική ερημιά . Γιατί αυτό που συμβαίνει στα ζώα , σε λίγο θα συμβαίνει και στον άνθρωπο . Όλα τα πράγματα είναι αλληλένδετα .

Πρέπει να διδάξετε τα παιδιά σας ότι το χώμα που πατούν έχει γίνει από τις στάχτες των προγόνων μας . Για να σέβονται τη γη , πείτε στα παιδιά σας ότι είναι εμπλουτισμένη από τις ζωές της φυλής μας . Διδάξτε στα παιδιά σας αυτό που διδάξαμε  και εμείς στα παιδιά μας , ότι η γη είναι η μητέρα μας . Ότι συμβαίνει στη γη , συμβαίνει και στους γιους της γης . Όταν οι άνθρωποι περιφρονούν το χώμα , περιφρονούν τον ίδιο τον εαυτό τους .

Ξέρουμε τουλάχιστον αυτό : η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο · ο άνθρωπος ανήκει στη γη  . Αυτό το ξέρουμε . Όλα τα πράγματα είναι αλληλένδετα όπως το αίμα ενώνει μια οικογένεια .

Ό,τι συμβαίνει στη γη συμβαίνει και στους γιους της . Δεν είναι ο άνθρωπος εκείνος που ύφανε το νήμα της ζωής : εκείνος είναι μόνο μια κλωστή. Ό,τι κάνει το νήμα το κάνει στον ίδιο του τον εαυτό .

Ακόμα και ο λευκός άνθρωπος , που ο θεός του κάνει περίπατο και μιλάει μαζί του όπως δύο φίλοι που είναι μαζί , δεν μπορεί να απαλλαγεί από την κοινή μοίρα . Βέβαια , ίσως είμαστε αδέρφια . Αυτό θα το δούμε . Ένα πράγμα που ξέρουμε εμείς –και που ο λευκός θα ανακαλύψει ίσως κάποτε – είναι ότι ο Θεός μας είναι ο ίδιος Θεός . Ίσως να σκέφτεστε τη γη μας , αλλά δεν μπορείτε . Είναι ο Θεός του ανθρώπου , και ο έλεός του είναι το ίδιο και για το λευκό και για τον ερυθρόδερμο άνθρωπο . Αυτή η γη του είναι πολύτιμη , και το να βλάψει τη γη , είναι σαν να δείχνει περιφρόνηση στον δημιουργό του . Ο λευκός θα εξαφανιστεί κι αυτός ίσως  γρηγορότερα από τις άλλες φυλές . Μολύνετε το κρεβάτι σας και μια νύχτα θα πάθετε ασφυξία από τα ίδια σας τα απορρίμματα .

Πεθαίνοντας όμως θα ακτινοβολήσετε με ένταση , εξαιτίας της δύναμης του θεού που σας έφερε σ` αυτή τη γη και που , από κάποια πρόθεση , σας έκανε να κυριαρχήσετε σ` αυτήν και τον ερυθρόδερμο άνθρωπο . Αυτή η μοίρα είναι ένα μυστήριο για μας , γιατί δεν καταλαβαίνουμε πως όταν όλα τα αγριοβούβαλα εξοντώνονται , τα άγρια άλογα δαμάζονται , οι απόκρυφες γωνιές του δάσους μολύνονται από τους ανθρώπους και η όψη των λόφων που είναι γεμάτη από λουλούδια ασχημαίνει από τους γιους που μιλούν . Που είναι η λόχμη ; Εξαφανισμένη . Που είναι ο αετός ; Εξαφανισμένος . Το τέλος της ζωής είναι η απαρχή της επιβίωσης .»

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

ΕΙΡΗΝΗ

Η ειρήνη για μένα είναι η προσωποποίηση του Θεού, είναι κάτι γαλήνιο και αναντικατάστατο. Η ειρήνη είναι το φάρμακο για τις πληγές του πολέμου. Η ειρήνη είναι κάτι το μοναδικό και είναι το πιο δύσκολο πράγμα να την κερδίσεις αιώνια.

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Τὰ σκολειὰ χτίστε

… Λιτὰ χτίστε τα, ἁπλόχωρα,
μεγάλα, γερὰ θεμελιωμένα,
ἀπὸ τῆς χώρας, ἀκάθαρτης,
πολύβοης, ἀρρωστιάρας, μακριά.
Μακριὰ τ᾿ ἀνήλιαγα σοκάκια,
τὰ σκολειὰ χτίστε.
Καὶ τὰ πορτοπαράθυρα τῶν τοίχων
περίσσια ἀνοῖχτε, νά ᾿ρχεται ὁ κὺρ Ἥλιος,
διαφεντευτής, νὰ χύνεται,
νὰ φεύγει, ὀνειρεμένο πίσω του
ἀργοσέρνοντας τὸ φεγγάρι.
Γιομίζοντάς τα νὰ τὰ ζωντανεύουν
μαϊστράλια καὶ βοριάδες καὶ μελτέμια
μὲ τοὺς κελαηδισμοὺς καὶ μὲ τοὺς μόσκους,
κι ὁ δάσκαλος, ποιητὴς
καὶ τὰ βιβλία νὰ εἶναι σὰν τὰ κρίνα…

Κωστής Παλαμάς

Ιθάκη

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ'έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης